Η ιστορία του παρκούρ,The history of parkour

Το να χρεώσει κάποιος την δημιουργία του παρκούρ σε ένα μόνο άτομο είναι δύσκολο.Δεν το δημιούργησε μόνο ένας.

Crediting one person with the invention of Parkour is difficult to do.It was not created only by one person. 

Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο πρώην αξιωματικός του ναυτικού Georges Hébert ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο.Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του στην Αφρική εντυπωσιάστηκε από τις φυσικές ικανότητες και δεξιότητες των γηγενών φυλών που συνάντησε.Σημείωσε ότι  "το σώμα τους ήταν ευέλικτο,ευκίνητο,επιδέξιο και ανθεκτικό".Αφού εμπνεύστηκε από τις φυλές αυτές ο Hébert έγινε δάσκαλος φυσικής αγωγής στο κολέγιο του Reims στη Γαλλία. Άρχισε να καθορίζει τις αρχές του δικού του συστήματος της φυσικής αγωγής και να δημιουργεί διάφορες μεθόδους και ασκήσεις για να διδάξει αυτό που αποκαλούσε "méthode Naturelle" δηλαδή "Φυσική Μέθοδο" το οποίο ορίζεται ως εξής:« Μέθοδος προοδευτικής και συνεχούς δράσης, από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, που έχει ως στόχο: την εξασφάλιση ολοκληρωμένης σωματικής ανάπτυξης,την αύξηση των οργανικών αντιστάσεων, τονίζοντας τις δεξιότητες σε όλα τα είδη της φυσικής άσκησης.Αυτός ήταν ένας τρόπος για τη βελτίωση της σωματικής απόδοσης, χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους κίνησης για να ολοκληρώσει μια  σειρά μαθημάτων με εμπόδια.Οι μέθοδοι των κινήσεων περιλαμβάνουν το περπάτημα, το τρέξιμο, το άλμα,την αναρρίχηση, την εξισορρόπηση, την άρση,πολεμικές τέχνες και την κολύμβηση. Αυτή η μέθοδος εκπαίδευσης χρησιμοποιήθηκε για να προετοιμάσει ο Hébert τους μαθητές του.Ταυτόχρονα πίστευε ότι εστιάζοντας στον ανταγωνισμό δεν μπορεί ο άνθρωπος να αναπτύξει σωστή νοοτροπία και ηθικές αξίες.

Before World War I, former naval officer Georges Hébert travelled throughout the world. During a visit to Africa, he was impressed by the physical development and skills of indigenous tribes that he met:He noted, "their bodies were splendid, flexible, nimble, skillful, enduring, and resistant but yet they had no other tutor in gymnastics but their lives in nature.Inspired by indigenous tribes, Hébert became a physical education tutor at the college of Reims in France. He began to define the principles of his own system of physical education and to create various apparatuses and exercises to teach his "méthode naturelle"which he defined as: "Methodical, progressive and continuous action, from childhood to adulthood, that has as its objective: assuring integrated physical development; increasing organic resistances; emphasizing aptitudes across all genres of natural exercise.This was a way of improving physical efficiency by using different methods of movement to complete obstacle courses. The methods of movements included walking, running, jumping, quadrupedal movement, climbing, balancing, lifting, fighting and swimming. This method of training was used from Héber to prepare his students.In the same way, he believed, focussing on competition didn’t enable physical education to develop mentality and moral values.

Ο David Belle, που θεωρείται ευρέως ως ο ιδρυτής του Parkour ασχολήθηκε με την "Φυσική Μέθοδο" επηρεασμένος από τον παππού του που είχε δει αυτόν τον τρόπο να ασκείται από Γάλλους στρατιώτες.Ο Belle μαζί με τους Sebastein Foucan, Yann Hnautra και Laurent Piemontesi πρώτοι δημιούργησαν αυτό που είναι τώρα γνωστό ως parkour στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα.Ο Belle εισήγαγε την άσκηση της φυσικής μεθόδου σε αστικά περιβάλλοντα και σε μια μικρή κοινότητα ανθρώπων οι οποίοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Yamakasi.Αυτό προέρχεται από τη γλώσσα του Κονγκό που σημαίνει ισχυρό πνεύμα, ισχυρό σώμα και αντοχή.

David Belle who is widely regarded as the founder of Parkour was introduced to the Natural Method by his grandfather who had seen the method practised by French soldiers. Belle, along with friends Sebastein Foucan, Yann Hnautra and Laurent Piemontesi first practised what is now known as parkour in the late nineteen-eighties. Belle introduced the practising of the natural method in urban environments to a small community of practitioners who called themselves Yamakasi. This comes from the language of Congo, meaning strong spirit, strong body, and endurance.

Πολλοί άνθρωποι που άρχισαν το Parkour μετά τους Yamakasi θεωρούνται σήμερα ως οι καλύτεροι στον κόσμο.Τα ονόματα όπως ο Daniel Illabaca, ChaseArmitage και Tim Shief είναι όλα πιο γνωστό από ορισμένα μέλη της Yamakasi.

Many people who starting practising Parkour after the Yamakasi, are now regarded as the best in the world. Names like Daniel Illabaca, Chase Armitage, and Tim Shief are all better known than some members of the Yamakasi.