Το Ποζιτάνο (Positano), που ήταν κάποτε σημαντικός πυλώνας μιας ναυτικής υπερδύναμης, είναι σήμερα ένα εκλεπτυσμένο θέρετρο στην κεντρική ακτή Αμάλφι. Πάνω στις απότομες πλαγιές υψώνονται κτίσματα μαυριτανικής αρχιτεκτονικής με θέα τα νησιά των μυθικών Σειρήνων (Li Galli). Στο χωριό, υπάρχουν πολλές κομψές μπουτίκ όπου οι
επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν μοντέρνες δημιουργίες για να φορέσουν στην παραλία. Επίσης, το μέρος είναι εξαιρετικό για να εξερευνήσει κανείς την περιοχή – μπορείτε να ταξιδέψετε εύκολα με πλοίο έως το Κάπρι, την Ίσκια και το σπήλαιο με τα σμαραγδένια νερά (Grotta dello Smeraldo).
Positano, was once an important pillar of a maritime superpower, today it's a sophisticated resort on the central Amalfi Coast. Over it's steep slopes Moorish architecture buildings are rising, with a view of the mythical Sirens islands (Li Galli). In the village, there are many elegant boutiques where visitors can buy modern creations to wear at the beach. Also, the place is excellent for exploring the area - you can easily travel by boat to Capri, Ischia and the cave with it's emerald waters (Grotta dello Smeraldo).
Το Positano ήταν ένα από τα λιμάνια της Δημοκρατίας του Αμάλφι στους μεσαιωνικούς χρόνους και άκμασε κατά τη διάρκεια του δέκατου έκτου και δέκατου έβδομου αιώνα. Μέχρι τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όμως, η πόλη είχε πέσει σε δύσκολες καταστάσεις. Περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού μετανάστευσε, κυρίως στην Αμερική. Το Positano ήταν ένα σχετικά φτωχό ψαροχώρι κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα. Άρχισε να προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών στη δεκαετία του 1950, ιδιαίτερα μετά την δημοσίευση του δοκιμίου του John Steinbeck για το Ποζιτάνο στο Bazaar Harper, τον Μάιο του 1953: «Είναι ένα ονειρικό μέρος, που δεν είναι αρκετά πραγματικό, όταν είστε εκεί και μοιάζει εξαιρετικά πραγματικό αφού έχετε φύγει."
Positano was a port of the Amalfi Republic in medieval times, and prospered during the sixteenth and seventeenth centuries. By the mid-nineteenth century, however, the town had fallen on hard times. More than half the population emigrated, mostly to America. It was a relatively poor fishing village during the first half of the twentieth century. It began to attract large numbers of tourists in the 1950s, especially after John Steinbeck published his essay about Positano in Harper's Bazaar in May, 1953: "Positano bites deep", Steinbeck wrote. "It is a dream place that isn’t quite real when you are there and becomes beckoningly real after you have gone."
Ένα από τα πιο γνωστά του αξιοθέατα είναι η εκκλησία της Santa Maria Assunta. Η εκκλησία διαθέτει έναν θόλο φτιαγμένο από φαγεντιανά πλακάκια, καθώς και μια βυζαντινή εικόνα της Παναγίας από τον δέκατο τρίτο αιώνα. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, η εικόνα είχε κλαπεί από το Βυζάντιο και είχε μεταφερθεί από πειρατές στην Μεσόγειο. Μια φοβερή καταιγίδα είχε ξεσπάσει στα νερά απέναντι από το Positano και οι τρομαγμένα ναύτες άκουσαν μια φωνή στο καράβι να λέει "Posa, Posa!" («Βάλτε την κάτω! Βάλτε την κάτω!"). Η πολύτιμη εικόνα εκφορτώθηκε και μεταφέρθηκε στο ψαροχώρι και η καταιγίδα υποχώρησε.
The church of Santa Maria Assunta features a dome made of majolica tiles as well as a thirteenth-century Byzantine icon of a black Madonna. According to local legend, the icon had been stolen from Byzantium and was being transported by pirates across the Mediterranean. A terrible storm had blown up in the waters opposite Positano and the frightened sailors heard a voice on board saying "Posa, posa!" ("Put down! Put down!"). The precious icon was unloaded and carried to the fishing village and the storm abated.
επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν μοντέρνες δημιουργίες για να φορέσουν στην παραλία. Επίσης, το μέρος είναι εξαιρετικό για να εξερευνήσει κανείς την περιοχή – μπορείτε να ταξιδέψετε εύκολα με πλοίο έως το Κάπρι, την Ίσκια και το σπήλαιο με τα σμαραγδένια νερά (Grotta dello Smeraldo).
Positano, was once an important pillar of a maritime superpower, today it's a sophisticated resort on the central Amalfi Coast. Over it's steep slopes Moorish architecture buildings are rising, with a view of the mythical Sirens islands (Li Galli). In the village, there are many elegant boutiques where visitors can buy modern creations to wear at the beach. Also, the place is excellent for exploring the area - you can easily travel by boat to Capri, Ischia and the cave with it's emerald waters (Grotta dello Smeraldo).
Το Positano ήταν ένα από τα λιμάνια της Δημοκρατίας του Αμάλφι στους μεσαιωνικούς χρόνους και άκμασε κατά τη διάρκεια του δέκατου έκτου και δέκατου έβδομου αιώνα. Μέχρι τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όμως, η πόλη είχε πέσει σε δύσκολες καταστάσεις. Περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού μετανάστευσε, κυρίως στην Αμερική. Το Positano ήταν ένα σχετικά φτωχό ψαροχώρι κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα. Άρχισε να προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών στη δεκαετία του 1950, ιδιαίτερα μετά την δημοσίευση του δοκιμίου του John Steinbeck για το Ποζιτάνο στο Bazaar Harper, τον Μάιο του 1953: «Είναι ένα ονειρικό μέρος, που δεν είναι αρκετά πραγματικό, όταν είστε εκεί και μοιάζει εξαιρετικά πραγματικό αφού έχετε φύγει."
Positano was a port of the Amalfi Republic in medieval times, and prospered during the sixteenth and seventeenth centuries. By the mid-nineteenth century, however, the town had fallen on hard times. More than half the population emigrated, mostly to America. It was a relatively poor fishing village during the first half of the twentieth century. It began to attract large numbers of tourists in the 1950s, especially after John Steinbeck published his essay about Positano in Harper's Bazaar in May, 1953: "Positano bites deep", Steinbeck wrote. "It is a dream place that isn’t quite real when you are there and becomes beckoningly real after you have gone."
Ένα από τα πιο γνωστά του αξιοθέατα είναι η εκκλησία της Santa Maria Assunta. Η εκκλησία διαθέτει έναν θόλο φτιαγμένο από φαγεντιανά πλακάκια, καθώς και μια βυζαντινή εικόνα της Παναγίας από τον δέκατο τρίτο αιώνα. Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, η εικόνα είχε κλαπεί από το Βυζάντιο και είχε μεταφερθεί από πειρατές στην Μεσόγειο. Μια φοβερή καταιγίδα είχε ξεσπάσει στα νερά απέναντι από το Positano και οι τρομαγμένα ναύτες άκουσαν μια φωνή στο καράβι να λέει "Posa, Posa!" («Βάλτε την κάτω! Βάλτε την κάτω!"). Η πολύτιμη εικόνα εκφορτώθηκε και μεταφέρθηκε στο ψαροχώρι και η καταιγίδα υποχώρησε.
The church of Santa Maria Assunta features a dome made of majolica tiles as well as a thirteenth-century Byzantine icon of a black Madonna. According to local legend, the icon had been stolen from Byzantium and was being transported by pirates across the Mediterranean. A terrible storm had blown up in the waters opposite Positano and the frightened sailors heard a voice on board saying "Posa, posa!" ("Put down! Put down!"). The precious icon was unloaded and carried to the fishing village and the storm abated.
Comments
Post a Comment